Küme İmarı’nın sözlük anlamına bakıldığında “İnşaat alanını aza indirmek amacıyla kümeler halinde yapılan binalar.” şeklinde karşımıza çıkmaktadır. İmar sözcüğünün bayındırlaştırma yani yapı inşaatına uygun hale getirme anlamına gelmesi ele alındığında ise tanım daha da anlam ifade etmektedir. Bir yerin küme olarak yapılaşmaya açılması yani “kümelenme” tanımına ulaşılabilir. Fakat kümelenme olarak incelendiğinde ise birbirileri ile asli ve tali anlamda alakalı olan yapıların coğrafi anlamda etkileşimli bir şekilde yerleştirilmesi olarak da tanımlanmaktadır. Aslında birbiri ile benzer fakat iki farklı tanım arasındaki ortak nokta ise ortada bir “verim” aranmasıdır.
Kümelenme veya Küme İmarı bahsi geçtiği üzere asli ve tali anlamda birbirileri ile ilintili yapıların, birbirilerinden fayda sağlayacak şekilde konumlandırılmasıdır. Bir arazide geleneksel yapılaşmada genel geçer standartlar bulunurken kümelenme şeklinde yapılaşmada “dışsal etkenlerden daha fazla verim sağlanması” önem arz eder. Bu durumda ise yapılaşma modeli biraz daha farklı şekilde karşımıza çıkmaktadır.
3 Haziran 1960 Tarihli New York Times baskısı bu konuyu daha basit bir şekilde incelememize yardımcı olabilir.
Bahsedilen örnekte yapılaşmanın kümelenme şeklinde olması durumunda gereken sokak sayısının doğrusal ve eğrisel yapılaşmaya nazaran yarı yarıya daha az sokak gerektirmesine değinilmektedir. Bu durumdan ise kümelenme şeklinde yapılaşmanın açık alanları daha fazla koruyacağı kanaatine varabiliriz.